Mooie mistige morgen

een herfstmorgen in mijn leven, zomaar...

Ik wordt meestal wakker zo rond kwart over 7, half 8. Ik zet wel mijn wekker, de ene keer vroeg, de andere keer iets later. Puur  voor het ritme. Nu heb ik mijn werktijden niet vroeg, als ik weg moet dan ga ik rond 10 uur de deur uit. Als ik voor mijzelf bezig ben, heb ik geen vaste tijd. Dus de ochtend is dan lekker relaxed. 

 

Het eerste wat ik doe is de achterdeur open want de kat zit al voor de deur te wachten. Die heeft mij allang naar beneden horen komen. Hij zal nooit lang wegblijven, meestal binnen een uur weer terug. Zoals nu in de herfst dan is het best fris zo 's ochtends. Ik zet de verwarming op 19C zodat de eerste kou eraf is en haal het rolgordijn omhoog. Ik druk op de aanknop van de koffiezetmachine om een bakkie koffie te maken. Heel soms gebruik ik de snelfiltermachine, maar meestal de cupjesmachine. Het brood ligt altijd in de diepvries, in boterhamzakjes, gesorteerd op aantal. Nu hou ik van donker brood, mijn vrouw van licht volkoren. Dus er ligt verschillend brood in het vriesvak. Ik haal een zakje eruit en leg 2 plakken op het aanrecht om te ontdooien. De magnetron zal het ontdooiingsproces prima kunnen versnellen, maar ik prefereer de natuurlijke weg. Tot die tijd heb ik mijn eerste bakkie koffie al voor mij staan. Tijd om de socials en nieuws online te bekijken. 

 

Nu kan je concluderen en afvragen wat er nu zo erotisch hieraan is. Op het eerste oog eigenlijk niet veel, gewoon een dagelijkse bezigheid of routine. Ook voor mij is dat zo, zeker als ik zo ongekleed de ochtend doorloop. Wat geen routine is, is dat ik regelmatig een cockring draag. Soms laat ik m om als ik ga slapen. De ochtenderectie voelt dan zeker wat voller aan. De cockring wil niet zeggen dat ik altijd met een erectie loop. Vaak is het tegendeel waar. Of de waarheid ligt in het midden. In mijn socials netwerk deel ik graag een fotootje. Exhibitionistisch? Misschien... Of ik laat graag zien dat naaktzijn, in welke vorm dan ook gewoon normaal is. Voor beiden is er niks mis mee. Ik laat me er niet van weerhouden te zijn wie ik ben en hoe ik ben. 

 

In onze maatschappij zit het in hokjes stoppen zo ingebakken dat we voorbij gaan aan het feit dat iedereen een mens is. Een mens van vlees en bloed. Van respect en openmindheid. Laat iedereen in de waarde waar diegene voor staat. Geniet van het leven, je leeft maar 1x. Of je nu blauw haar hebt, t liefst geen kleren draagt, je van geslacht veranderd of alleen maar graag vrouwenkleding draagt, iedereen verdiend hetzelfde respect. Hopenlijk breekt de zon gauw door en verdwijnt de mist....


Adri T

7 Blog posts

Reacties